Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest jedną z najczęstszych chorób skóry o podłożu alergicznym. Częstość występowania AZS wzrosła w ostatnich latach, obecnie choroba ta dotyczy 10 – 12% populacji. Zmiany skórne najczęściej pojawiają się w 1 roku życia i u połowy pacjentów ustępują w ciągu drugiego roku życia. U ok. 40% chorych na AZS dochodzi w późniejszym wieku do rozwoju innych chorób atopowych, do których zaliczamy astmę oskrzelową, pokrzywkę atopową, zapalenie spojówek, katar alergiczny. AZS jest poważnym problemem dermatologicznym ze względu na niesprawną barierę naskórkową, co powoduje suchość skóry i wrażliwość na wiele czynników drażniących. W leczeniu atopowego zapalenia skóry niezwykle ważna jest profilaktyka oraz właściwa higiena i pielęgnacja skóry atopowej. Pacjentom zaleca się częste stosowanie emolientów, które mogą nawet znacznie zmniejszać suchość skóry, a także innych preparatów zapobiegających zarówno utracie wody z naskórka, jak i jej zatrzymywaniu. W przypadkach bardziej nasilonych zmian stosujemy doustnie leki przeciwhistaminowe i przeciwświądowe, a zewnętrznie inhibitory kalcineuryny, kortykosteroidy i emolienty. W najcięższych postaciach stosuje się cyklosporynę A i leki przeciwleukotrienowe, a także immunoterapię swoistą alergenami lub immunoterapię nieswoistą - fotochemoterapię PUVA.

Więcej – czyt. cały artykuł dr n. med. Anny Pury-Rynasiewicz