Łysienie androgenowe u mężczyzn:

Łysienie androgenowe u mężczyzn jest uwarunkowane genetycznie. Co trzeci mężczyzna w wieku między 25. a 40. rokiem życia obserwuje łysienie o różnym stopniu nasilenia. Łysienie typu męskiego polega zazwyczaj na cofaniu się linii włosów na skroniach i czole. Zmiany te związane są z działaniem androgenów, czyli męskich hormonów płciowych, głównie dihydrotestosteronu (DHT), który powstaje z testosteronu dzięki działaniu enzymu 5-alfa-reduktazy. Zablokowanie tego enzymu przez finasteryd powoduje spadek poziomu DHT w skórze głowy. Jest to jak dotąd jedyny skuteczny lek w terapii i zapobieganiu łysieniu typu męskiego.

Łysienie androgenowe u kobiet:

Łysienie androgenowe dotyczy również kobiet i występuje u około 60% kobiet przed 60 rokiem życia. Proces łysienia może przebiegać niezauważalnie, ale może również doprowadzić do znacznego przerzedzenia włosów w całej okolicy ciemieniowo-szczytowej. Należy zwrócić uwagę, czy nie towarzyszy mu hirsutyzm, czyli nadmierne owłosienie w niepożądanych okolicach, czy trądzik. W takich przypadkach powinny być wykonane badania hormonalne. Leczenie łysienia androgenowego u kobiet jest o wiele trudniejsze niż u mężczyzn, gdyż jego patogeneza jest bardzo złożona. Stosujemy leki antyandrogenne (octan cyproteronu, finasteryd, flutamid), jak również miejscowe (minoksydyl, preparaty zawierające estrogeny i kortykosteroidy).