Łysienie plackowate jest przewlekłą chorobą autoimmunologiczną dotyczącą mieszków włosowych. Może wystąpić w każdym wieku. Objawia się najczęściej jako plackowate ogniska wyłysienia na skórze głowy, ale objawy mogą dotyczyć całej skóry pokrytej włosami, a także brwi i rzęs, a nawet całego ciała. U części pacjentów włosy mogą odrastać samoistnie. Gorzej rokuje, jeśli choroba rozpoczęła się w dzieciństwie lub trwa długo i zajmuje duże obszary skóry. W zależności od charakteru łysienia i wieku pacjenta stosujemy różne metody leczenia – miejscowe i ogólne. Leczenie miejscowe polega na stosowaniu zarówno preparatów o działaniu stymulującym mieszki włosowe (minoksydyl), immunosupresyjnym (protopic, glikokortykoidy zewnętrznie lub w iniekcjach śródskórnych) lub działaniu drażniącym (ditranol, DPCP – difenylocyklopropenon). W leczeniu ogólnym stosujemy naświetlania PUVA, PUVA z kwasem fumarowym, glikokortykoidy doustne i cyklosporynę.